خوراک اسب

تغذیه کافی بخش ضروری برای حفظ سلامت و شادابی یک اسب است. متأسفانه، هیچ جیره ای متناسب با همه اسبها وجود ندارد. در حالی که نیازهای غذایی هر اسب به سبک زندگی فردی آنها بستگی دارد، اساس رژیم غذایی هر اسب باید از علوفه (گیاهان) تشکیل شود. و برخی از اسب‌ها ممکن است به غلات/خوراک یا مکمل‌های پلت‌شده اضافی برای کمک به رفع کمبود نیاز داشته باشند.

قوانین غذا دادن به اسب شما

مقدار زیادی علوفه تهیه کنید

بسیاری از اسب های تفریحی و معمولی نیازی به غلات ندارند: یونجه یا مرتع با کیفیت خوب کافی است. اگر یونجه کافی نباشد، می توان غلات را اضافه کرد، اما بخش عمده کالری اسب همیشه باید از علوفه باشد.

اسب ها برای خوردن علوفه هستند و سیستم گوارشی آنها برای استفاده از مواد غذایی در ساقه های علف طراحی شده است. یک اسب باید هر روز یک تا دو درصد از وزن بدن خود را علوفه بخورد.

اسب‌هایی که بیشتر وقت خود را در غرفه‌ها می‌گذرانند، چرای زیادی انجام نمی‌دهند، اما الگوی تغذیه طبیعی آن‌ها را می‌توان با نگه داشتن یونجه در بیشتر روز در مقابل آنها تکرار کرد. آن‌ها می‌توانند مدتی آن را نیش بزنند، کمی استراحت کنند و چرت بزنند، و سپس به آن برگردند و مقداری علوفه را دائماً در سیستم خود حرکت دهند.

هر اسبی نیازهای متفاوتی دارد. وقتی تصمیم می گیرید چقدر باید غذا بخورند، اندازه و میزان کاری که انجام می دهند را در نظر بگیرید.
مقدار یونجه یا مرتعی که اسب شما دریافت می کند را در نظر بگیرید: اسب هایی که در بیشتر روز در مراتع خوب چرا می کنند، در صورت وجود، به یونجه زیادی نیاز ندارند. اسب‌هایی که در مراتع خوب چرا نکرده اند، به یونجه بیشتری نیاز دارند.
در طول زمستان یا خشکسالی، چرای مراتع را با یونجه تکمیل کنید. هنگامی که چمن ضخیم و سرسبز است، بسته به مرتع موجود، می توانید جیره یونجه را به طور کامل کاهش دهید یا حذف کنید.

اگر میزان کاری که اسب شما انجام می دهد تغییر کرد، حتما جیره غذایی او را تنظیم کنید.

برنامه های خوراک و خوراک را به تدریج تغییر دهید

هر زمان که تغییری در نوع خوراک یا اندازه جیره اسب خود ایجاد کردید، این تغییر را به صورت تدریجی انجام دهید. تفاوت های ناگهانی در مقدار یا نوع خوراک می تواند منجر به کولیک یا ایجاد کننده شود.

اگر مقدار غذا را تغییر می‌دهید، هر وعده غذایی را در هر زمان و در صورت امکان طی چند هفته کم یا زیاد کنید. یک روش برای تغییر نوع خوراک این است که هر دو روز 25 درصد غذای فعلی را با غذای جدید جایگزین کنید، به طوری که در شش روز اسب 100 درصد غذای جدید را می خورد.

خوراک را با دقت اندازه گیری کنید و به طور مداوم تغذیه کنید

با استفاده از ترازو یا با استفاده از ترازو در فروشگاه ، غذای اسب خود را اندازه گیری کنید. هنگامی که متوجه شدید وزن جیره معمولی اسب شما چقدر است، آن سهم را در زمان تغذیه با استفاده از قاشق، قوطی قهوه یا هر چیزی که با نیازهای شما مطابقت دارد اندازه گیری کنید.

بلافاصله قبل یا بعد از ورزش غذا ندهید

در حالت ایده‌آل، باید یک ساعت یا بیشتر پس از اتمام غذای اسب‌تان قبل از سوار شدن به آن‌ها صبر کنید. اگر می‌خواهید کاری واقعاً سخت انجام دهید، باید نزدیک‌تر به سه ساعت باشد. یک سیستم گوارشی کامل به ریه های اسب فضای کمتری برای کار می دهد و ورزش را برای آنها سخت تر می کند. علاوه بر این، جریان خون در طول دوره‌های فعالیت بدنی از اندام‌های گوارشی منحرف می‌شود، بنابراین حرکت روده کند می‌شود و قولنج ممکن است یک خطر واقعی باشد. هنگام غذا دادن به اسب بعد از کار، اجازه دهید تا کاملا خنک شود - سرعت تنفس آنها باید به حالت عادی برگردد و پوست آنها نباید گرم یا عرق کند.

به یک روتین پایبند باشید

اسب‌ها در روال عادی رشد می‌کنند، و ساعت‌های داخلی دقیق و شگفت‌انگیزشان باعث می‌شود تا زمان‌دارهای بهتری نسبت به مراقبان انسانی‌شان داشته باشند. اسب ها باید در یک برنامه غذایی ثابت نگه داشته شوند و وعده های غذایی هر روز در ساعت معینی می رسد. اکثر اسب‌ها با تغییر ناگهانی برنامه آسیبی نمی‌بینند، اما برای اسب‌هایی که مستعد کولیک هستند، تغییر ناگهانی روتین می‌تواند بیش از یک آزاردهنده باشد و ممکن است برای شروع یک دوره قولنج کافی باشد.

آشنایی با سیستم گوارش اسب

45-72 ساعت طول می کشد تا غذا به طور کامل از دستگاه گوارش اسب عبور کند. دستگاه گوارش از دو بخش تشکیل شده است: روده جلویی و عقبی.

پیش روده از معده و روده کوچک تشکیل شده است. وظیفه اصلی آن هضم و جذب بیشتر نشاسته، پروتئین، چربی، ویتامین ها و مواد معدنی موجود در غذا است. روده عقبی از سکوم، کولون بزرگ، کولون کوچک و رکتوم تشکیل شده است. این بخش از دستگاه گوارش حاوی میکروب‌ها، باکتری‌ها و تک یاخته‌ها است که به هضم فیبر غذایی از علوفه (مواد گیاهی سخت هضم شده) در رژیم غذایی اسب کمک می‌کنند.

شکم اسب در مقایسه با وزن بدن آنها نسبتاً کوچک است و فقط می تواند مقدار کمی را در یک زمان نگه دارد. معده آنها دارای ناحیه غده ای و غیر غده ای است. برخلاف انسان‌هایی که فقط هنگام هضم غذا به طور فعال اسید معده تولید می‌کنند، اسب‌ها دائماً اسید معده تولید می‌کنند زیرا قرار است روزانه در مراتع چرا کنند.

غذا دادن به اسب ها حداقل دو بار در روز در یک برنامه منظم بسیار مهم است. بسیاری از اسب ها از تغذیه 3 یا بیشتر در طول روز سود می برند. این برای دستگاه گوارش آنها بهتر است و می تواند به جلوگیری از ایجاد زخم معده / معده کمک کند.

به طور کلی اسب ها باید ۲-۱ درصد وزن بدن خود را علوفه بخورند. به عنوان مثال، یک اسب 450 کیلوگرمی باید بین 4.5-9 کیلوگرم علوفه در روز بخورد.

اگر باید ماده جدیدی را در رژیم غذایی اسب خود تغییر دهید یا معرفی کنید، به تدریج غذای جدید را طی 5-7 روز معرفی کنید. این برای کمک به جلوگیری از هر نوع ناراحتی گوارشی مانند اسهال ، قولنج یا لامینیت است.

مواد مغذی مورد نیاز اسب

مواد مغذی را می توان به شش دسته تقسیم کرد:

کربوهیدرات ها

کربوهیدرات ها یک ماده مغذی مهم هستند که به عنوان منبع اصلی انرژی برای همه حیوانات از جمله اسب ها عمل می کند. کربوهیدرات ها را می توان بر اساس کربوهیدرات های ساختاری و غیر ساختاری (NSC) طبقه بندی کرد. سلولز نمونه ای از کربوهیدرات است که در یونجه و علف یافت می شود. برخی از اسب ها ممکن است به دلیل اختلالات غدد درون ریز یا عضلانی مانند میوپاتی ذخیره سازی پلی ساکارید (PSSM) یا بیماری کوشینگ نیاز به محدود کردن مقدار NSCs (مانند نشاسته یا شکر) در رژیم غذایی خود داشته باشند .

چربی ها

از چربی ها یا روغن ها نیز به عنوان منبع انرژی برای اسب ها استفاده می شود. مقدار انرژی تامین شده توسط چربی بیشتر از انرژی موجود در کربوهیدرات ها متمرکز است. از آنجایی که چربی ها 2.25 برابر بیشتر از کربوهیدرات ها در هر گرم انرژی دارند، مهم است که هرگز بیش از 10 درصد از رژیم غذایی اسب را با چربی یا روغن تغذیه نکنید. چربی ها می توانند به عنوان منبع انرژی برای اسب هایی استفاده شوند که ممکن است NSC ها را به خوبی تحمل نکنند.

پروتئین ها

اگرچه بسیاری از کیسه های خوراک حاوی پروتئین هستند، نیاز واقعی رژیم غذایی اسیدهای آمینه است. در طی فرآیند گوارش، پروتئین ها به اسیدهای آمینه تجزیه می شوند. اسیدهای آمینه از روده وارد جریان خون می شوند و به تمام قسمت های بدن منتقل می شوند. اسیدهای آمینه در نهایت به ماهیچه، اندام های داخلی، استخوان، خون، پوست، مو، سم و بسیاری از قسمت های دیگر اسب تبدیل می شوند. هر اسید آمینه ای که برای حفظ یا ساختن بدن اسب استفاده نمی شود به انرژی تبدیل می شود یا از طریق دستگاه گوارش عبور می کند.

مواد معدنی

مواد معدنی ترکیبات معدنی هستند (بدون پیوند کربن-هیدروژن) که در مقادیر کم ضروری هستند. آهن، مس، فسفر، کلسیم و منیزیم نمونه های رایجی از مواد معدنی هستند که برای حفظ بدن اسب مهم هستند. آهن برای حمل اکسیژن در سلول های خونی به بدن مهم است، در حالی که کلسیم و فسفر برای تشکیل و حفظ استخوان و دندان ها مهم هستند.

ویتامین ها

ویتامین ها فقط در مقادیر کم مورد نیاز هستند اما همچنان برای سلامت اسب حیاتی هستند. بسیاری از اسب‌ها زمانی که به آنها اجازه چرای علف‌ها داده می‌شود، تعداد کافی ویتامین دریافت می‌کنند، اما اگر اینطور نیست، ممکن است تهیه یک مکمل ویتامین مهم باشد.

آب

آب حدود 70 تا 75 درصد بدن را تشکیل می دهد و از متابولیسم و کنترل دمای بدن پشتیبانی می کند. یک اسب بسته به اندازه، محیط و سبک زندگی خود بین 10 تا 15 گالن آب در روز می نوشد.

انواع خوراک اسب

جیره ضروری روزانه اسب شما می تواند از منابع مختلف تغذیه تامین شود. اغلب، اسب ها ترکیبی از منابع خوراک زیر را به منظور حفظ یک اسب سالم ارائه می کنند.

یونجه

یونجه یک نوع علوفه است و باید بیشتر غذای اسب را تشکیل دهد. یونجه می تواند شامل علف از جمله علف باغ باشد یا می تواند از حبوبات (محصول) مانند یونجه باشد. علوفه یونجه معمولاً برای اسب‌هایی که در محیط‌های کاری مرتفع یا مادیان‌های شیردهی هستند که نیاز به کالری و انرژی بالا است، بهترین است. یونجه علف برای نگهبانان آسان یا اسب در کارهای سبک عالی است. بیشتر مواد مغذی موجود در یونجه از برگ ها می آید و منبع ارزشمندی از مواد مغذی است.

مرتع

چراگاه می تواند منبع عالی علوفه برای اسب ها باشد. یک مرتع با مدیریت خوب می تواند هزینه های خوراک و همچنین انرژی، پروتئین، ویتامین و مواد معدنی مورد نیاز اسب را کاهش دهد. مهم است که یک مرتع خیلی سرسبز یا خیلی طولانی نباشد، بنابراین مکانی ایده آل برای چرا است. چرای خوب در مراتع نیز می تواند ورزش روزانه عالی را برای اسب ها فراهم کند.

کنسانتره اسب

دانه های ریز مانند ذرت، جو و جو کنسانتره محسوب می شوند. اینها به طور کلی در مقایسه با مرتع یا یونجه فیبر کمتر و انرژی بیشتری دارند. کیفیت دانه به اندازه کیفیت یونجه/مرتع مهم است. جو دوسر ایمن‌ترین و راحت‌ترین دانه برای تغذیه با یونجه است، زیرا در مقایسه با ذرت، فیبر بالا، انرژی کم و پروتئین بیشتری دارد. تغذیه بیش از حد از این غلظت ها می تواند باعث التهاب روده و ریفلاکس بیش از حد شود و منجر به قولنج شود . همه غلات دارای کلسیم کم و فسفر زیاد هستند.

مکمل اسب

امروزه مکمل‌ها بخش بزرگی از صنعت رژیم غذایی اسب‌ها را تشکیل می‌دهند، اما تنها در صورتی که چیزی کم است، باید مکمل‌ها را به رژیم غذایی اسب اضافه کنید. به خاطر داشته باشید که غلات مکمل انرژی برای یک رژیم غذایی با علوفه بالا محسوب می شوند. شما فقط باید مکمل هایی را به رژیم غذایی اسب خود اضافه کنید اگر چیزی کم است. قبل از افزودن هر چیز جدیدی به رژیم غذایی اسب خود از جمله مکمل ها، با دامپزشک خود صحبت کنید.

غلات تجاری / خوراک کامل

دانه های تجاری مخلوطی از غلات و مکمل هایی هستند که برای افزایش محتوای مواد مغذی در مخلوط اضافه می شوند. خوراک رقابتی مخلوط غلاتی است که فیبر بالایی دارد. اینها می تواند مختص سن یا سبک زندگی اسب باشد. رژیم غذایی کامل می تواند راحت، آسان برای استفاده باشد و به درستی فرموله شود تا تغذیه مورد نیاز اسب را تامین کند.

برنامه های تغذیه اسب

صرف نظر از سبک زندگی یا سن اسب شما، برنامه تغذیه آنها باید ثابت بماند. همیشه به یاد داشته باشید که وعده های غذایی غلات را در مقادیر کم تغذیه کنید و همیشه بهتر است به جای یک یا دو وعده غذایی بزرگ، چند وعده غذایی در طول روز بخورید.

یونجه انتخابی آزاد یا چرای مرتع برای دستگاه گوارش اسب ایده آل است. هنگام اضافه کردن یا تغییر هر چیزی در رژیم غذایی اسب خود، همیشه به تدریج طی 5-7 روز تغییر دهید تا از خطر قولنج، لمینیت، اسهال یا سایر ناراحتی های گوارشی جلوگیری کنید. اگر در مورد رژیم غذایی یا نیازهای غذایی اسب خود نگرانی دارید، همیشه بهتر است با دامپزشک اصلی خود یا یک متخصص تغذیه اسب صحبت کنید.

نکات تغذیه اسب

هنگام تعیین نیازهای تغذیه ای اسب شما، می توانید با امتیاز دادن به وضعیت بدن اسب خود شروع کنید تا وضعیت فعلی او را تجزیه و تحلیل کنید. همیشه به یاد داشته باشید که بیشتر رژیم غذایی اسب باید از علوفه (یونجه یا مرتع) تشکیل شود. غلات یا مکمل ها فقط باید بسته به سن و سبک زندگی و با مشارکت دامپزشک اضافه شوند.

به طور کلی، بیشتر اسب‌ها اهل غذا خوردن نیستند، اما اگر متوجه شدید که اسب شما نمی‌خواهد غذا بخورد یا در اطراف غذا غیرعادی رفتار می‌کند، با دامپزشک خود تماس بگیرید تا مطمئن شوید که مشکلی در دهان یا دستگاه گوارش او وجود ندارد.

هنگام غذا دادن به اسب خود، همیشه مراقب هرگونه کپک، لاشه حیوانات مرده یا خوراک بدبو باشید. اگر به هر یک از این موارد مشکوک هستید، یونجه یا غلات را به اسب خود ندهید. درست مانند افراد، اینها می توانند باعث بیماری اسب شوند و حتی در برخی موارد کشنده باشند.